"Paul Graham'ın 2004'te yazdığı bu makale, Python ve Java programlama dillerinin kullanıcıları arasındaki farkı tartışıyor. Python öğrenenlerin, iş bulmak için değil, gerçekten programlamayı sevdikleri için bunu yaptığını belirtiyor. Bu durum, Python kullanan programcıların daha nitelikli olduğu anlamına gelmiyor, ancak şirketlerin bu tür programcıları işe almak isteyeceğini söylüyor. 'Python Paradoksu' olarak adlandırdığı bu durum, daha az bilinen bir dilde yazılım geliştiren şirketlerin, dilini öğrenmek için çaba sarf eden daha yetenekli programcıları çekeceğini ifade ediyor.

---

# Python Paradoksu: Daha İyi Programcıları İşe Almanın Sırrı (The Python Paradox)

Ağustos 2004

Bir süre önce bir konuşma yaptım ve orada bir şey söyledim ki, bir hayli kişi burun kıvırdı: Python projelerinde çalışacak daha zeki programcıları bulabileceğinizi, Java projelerinde çalışacaklara göre.

Bununla Java programcılarının salak olduğunu demek istememiştim. Aslında demek istediğim Python programcılarının zeki olduğuydu. Yeni bir programlama dili öğrenmek gerçekten çok zor. Ve insanlar iş bulacaklarına dair bir garantileri olduğu için değil, tam tersine gerçekten programlamayı sevdikleri ve bildikleri dillerle yetinmeyenler bu dili öğrenirler.

Bu onları, tam da şirketlerin kapısını aşındıracak türden programcılar yapar. Bu yüzden size, daha iyi bir isim bulana kadar, bunu 'Python paradoksu' olarak adlandıracağım: eğer bir şirket, yazılımını daha az bilinen bir dilde yazmayı seçerse, daha iyi programcıları işe alabilecektir. Çünkü sadece bu dili öğrenmeye değer bulan kişileri çekecektir. Programcılar için paradoks daha da belirgindir: iyi bir iş bulmak istiyorsanız öğrenmeniz gereken dil, insanların sadece iş bulmak için öğrenmediği bir dildir.

Bu durumu şimdiye kadar sadece birkaç şirket fark etmiş durumda. Ama burada da bir tür seçim söz konusu: bu şirketler tam da programcıların çalışmak isteyeceği türden şirketler. Mesela, Google. Java programlama işlerini ilan ettiklerinde, aynı zamanda Python deneyimi de arıyorlar.

Bir arkadaşım, en çok kullanılan hemen hemen tüm dilleri biliyor ve çoğu projelerinde Python kullanıyor. Ana sebebinin kaynak kodunun görünüşünü beğendiğini söylüyor. Her ne kadar bir dili diğerine tercih etmek için önemsiz bir sebep gibi görünebilir ama aslında hiç de öyle değil. Çünkü kod yazmaktan daha fazla zamanınızı kodu okuyarak geçirirsiniz. Bir heykeltıraşın kil parçalarını şekillendirdiği gibi, siz de kaynak kodu şekillendirirsiniz. İşte bu yüzden, kaynak kodunu çirkin yapan bir dil titiz bir programcıyı çıldırtabilir. Tıpkı içinde düğüm olan bir kilin, bir heykeltıraş için çıldırtıcı olması gibi.

Çirkin kaynak kodundan söz edilince, tabii ki insanların aklına Perl gelecektir. Ancak Perl'in yüzeydeki çirkinliği, kastettiğim türden bir çirkinlik değil. Gerçek çirkinlik, sert görünümlü bir sözdizimi değil, programları yanlış kavramlarla oluşturmak zorunda olmaktır. Perl, bir çizgi film karakteri küfretmeye benziyor olabilir, ama Python'ı kavramsal olarak geçtiği durumlar var.

Her iki dil de hala gelişiyor elbette. Ancak Ruby ile birlikte, hepsi de programlamayı gerçekten önemseyen insanlar tarafından yaratılıyor ve kullanılıyor. Ve genellikle bu insanlar da iyi programcılardır.""

---

İlişkili Konseptler: Python paradoksu, Python vs Java, Python öğrenme, Python programcıları, ezoterik programlama dilleri, Google'da Python, Python ve Perl karşılaştırması, kaynak kodu estetiğinin önemi, programlama dili seçimi, Python ve iş fırsatları, Python ve programlama tutkusu."