"Paul Graham'ın 2009’da yazdığı bu makale, bilgisayarların ve TV'nin çarpışma rotasında olduğunu ve bunun sonucunda bilgisayarların galip geldiğini anlatıyor. Graham, bu değişimin nedenlerini; internetin açık bir platform olması, Moore Yasası, korsanlık ve sosyal uygulamaların yenilikçi kullanımı olarak sıralıyor. Bilgisayarların ve internetin, televizyon yerine geçmesinin, tüketicilere daha rahat ve kişiselleştirilmiş bir deneyim sunmasıyla ilgili olduğunu savunuyor. Ayrıca, TV şirketlerinin bu değişime hızlıca adapte olmaları gerektiğini belirtiyor.

---

# Televizyonun Neden Bilgisayarlar Karşısında Kaybettiği ve Yeni Medya Anlayışı
"" (Why TV Lost)

Nisan 2009

Yaklaşık yirmi yıl önce, bilgisayarlar ve televizyonun birleşeceğini fark ettik. Peki, bu birleşme ne getirecekti? Şimdi cevabı biliyoruz: Bilgisayarlar. Aslında, """"birleşme"""" kelimesini kullanarak bile, televizyona fazla kredi vermiş olabiliriz. Bu aslında bir yer değiştirme olacak. İnsanlar belki hala """"TV programları"""" izleyecekler, ama çoğunlukla bunu bilgisayarlar üzerinden yapacaklar.

Peki, bilgisayarların bu yarışı kazanmasına ne sebep oldu? Dört sebep var. Üçünü tahmin edebiliriz, ama birini tahmin etmek daha zor olabilir.

Tahmin edilebilen ilk sebep, internetin açık bir platform olması. Herkes istediği her şeyi üzerinde inşa edebilir ve pazar kazananları belirler. Bu durum ise inovasyonun büyük şirket hızları yerine hacker hızlarında gerçekleşmesini sağlar.

İkinci sebep, Moore Yasası'nın İnternet bant genişliğindeki etkisidir.

Üçüncüsü ise, kullanıcıların sadece ücretsiz olmasından dolayı değil, aynı zamanda daha uygun olması sebebiyle korsanlığı tercih etmeleridir. Bittorrent ve YouTube, yeni bir izleyici neslini, programları bir bilgisayar ekranında izlemeye alıştırdılar.

Biraz daha şaşırtıcı olan etken ise sosyal uygulamalardaki yenilikler oldu. Ortalama bir genç, arkadaşlarıyla konuşmak için neredeyse sınırsız bir kapasiteye sahip. Ancak her zaman fiziksel olarak onlarla beraber olamazlar. Ben lisedeyken çözüm telefondu. Şimdi ise sosyal ağlar, çok oyunculu oyunlar ve çeşitli mesajlaşma uygulamalarıdır. Bu uygulamaların tümüne bir bilgisayar üzerinden ulaşabilirsiniz. Bu da her ergenin (a) bir bilgisayar ve İnternet bağlantısı istemesini, (b) nasıl kullanılacağını öğrenmek için bir motivasyonu olmasını ve (c) sayısız saatini bilgisayarın önünde geçirmesini sağlar.

Bu, hepsinin en güçlüsüydü. Bu, herkesin bilgisayar istemesini sağladı. Nerdler bilgisayarları sevdikleri için aldılar. Sonra oyuncular oyun oynamak için aldılar. Ancak insanlarla bağlantı kurma isteği, herkesin bilgisayar istemesini sağladı: bu, hatta büyükannelerin ve 14 yaşındaki kızların bile bilgisayar istemesini sağladı.

On yıllardır izleyicilerine damardan veren eğlence sektöründeki insanlar, izleyicilerin oldukça pasif olduğunu düşünmeye başlamışlardı. Onlar, programların izleyicilere nasıl ulaştırılacağını belirleyebileceklerini düşündüler. Ancak, birbirleriyle bağlantı kurma arzularının gücünü küçümsemeye devam ettiler.

Facebook, TV'yi öldürdü. Bu tabii ki aşırı basitleştirilmiş bir ifade ama üç kelimeyle gerçeğe en yakın ifade bu.

---

Televizyon ağları, gönülsüzce de olsa, nerede olduğunu görüyor gibi görünüyor ve bu duruma gönülsüzce de olsa çevrimiçi içerik sunarak yanıt veriyor. Ancak hala ayaklarını sürüklüyorlar. Hala insanların TV'de program izlemeyi tercih etmelerini istiyorlar, tıpkı hikayelerini çevrimiçi yayınlayan gazetelerin, insanların ertesi sabah beklemesini ve onları kağıda basılı olarak okumasını istemeleri gibi. Her ikisi de internetin birincil medya olduğunu kabul etmeliler.

Daha önce bunu yapmış olsalardı, daha iyi bir konumda olurlardı. Yeterince güçlü olduğunda var olanları rahatsız eden yeni bir medya ortaya çıktığında, muhtemelen kazanacakları kadar güçlüdür ve yapabilecekleri en iyi şey hemen atlamaktır.

İsterlerse de isterlerse de, büyük değişiklikler geliyor, çünkü İnternet, yayın medyasının iki temel taşını çözüyor: eş zamanlılık ve yerellik. İnternet'te, herkese aynı sinyali göndermek zorunda değilsiniz ve onları yerel bir kaynaktan göndermek zorunda değilsiniz. İnsanlar ne istediklerini, ne zaman istediklerini izleyecekler ve en güçlü hissettikleri ortak ilgiye göre gruplar halinde bir araya gelecekler. Belki en güçlü ortak ilgi onların fiziksel konumu olacak, ama ben öyle olmayacağını düşünüyorum. Bu da yerel TV'nin muhtemelen öldüğü anlamına geliyor. Eski teknoloji tarafından dayatılan sınırlamaların bir ürünüydü. Eğer biri şimdi İnternet tabanlı bir TV şirketi oluşturuyorsa, belirli bölgelere yönelik programlar için bir planı olabilir, ancak bu birincil öncelik olmazdı.

Eş zamanlılık ve yerellik birbirine bağlıdır. TV ağı bağlı kuruluşları, 11'deki yerel haberler için izleyicileri sağladığı için 10'da ne olduğunu önemserler. Ancak bu bağlantı, daha çok kırılganlık ekler: insanlar, haberleri izlemek istedikleri için 10'da ne olduğunu izlemezler.

TV ağları bu eğilimlere karşı çıkacaklar, çünkü onlara uyum sağlamak için yeterince esneklikleri yok. Yerel bağlı kuruluşlar tarafından sıkıştırıldılar, tıpkı otomobil şirketlerinin bayiler ve sendikalar tarafından sıkıştırıldığı gibi. Kaçınılmaz olarak, ağları yöneten insanlar kolay yolu seçecek ve eski modeli birkaç yıl daha çalıştırmaya çalışacaklar, tıpkı plak şirketlerinin yaptığı gibi.

_Wall Street Journal_'da yakın zamanda yayınlanan bir makale, TV ağlarının daha fazla canlı gösteri eklemeye çalıştığını ve bunun da izleyicilerin kayıtlı programları izlemek yerine TV programlarını eş zamanlı olarak izlemeye zorlamak için bir yol olduğunu anlatıyordu. İzleyicilerin istediğini sunmak yerine, onları ağların modası geçmiş iş modeline uyan alışkanlıklarını değiştirmeye zorluyorlar. Bu, bir tekel veya kartel tarafından uygulanmadıkça hiçbir zaman işe yaramaz ve o zaman bile sadece geçici olarak işe yarar.

Ağların canlı şovları sevmesinin bir diğer nedeni, onların daha ucuza mal olmasıdır. Orada doğru fikri aldılar, ancak bunu sonuna kadar takip etmediler. Canlı içerik, ağların fark ettiğinden çok daha ucuza mal olabilir ve maliyetlerdeki dramatik düşüşlere avantaj sağlamanın yolu, hacmi artırmaktır. Ağlar, bu tür mantığı tamamen görmeyi engelliyorlar çünkü hala yayın işinde olduklarını düşünüyorlar - herkese tek bir sinyal gönderiyorlar.

---

Şimdi, TV ağlarıyla rekabet eden herhangi bir şirketi başlatmak için iyi bir zaman olabilir. Pek çok İnternet girişimi bu durumda olmasına rağmen, belki de bu, açık bir hedef olarak belirlenmemiştir. İnsanların günde sadece belirli bir boş zamanı vardır ve TV, Google'ın aksine, kullanıcıları hızlıca yollamak yerine uzun oturumlar üzerine kurulduğu için, zamanlarını alan her şey onunla rekabet halindedir. Ancak bu dolaylı rakiplere ek olarak, TV şirketlerinin giderek daha fazla doğrudan rakiplerle karşılaşacağını düşünüyorum.

Kablo TV'de bile, yeni bir kanal başlatmak için aşılması gereken eşiği, uzun kuyruğlu dağılımı erken bir zamanda kısaltmıştır. İnternet'te daha uzun olacak ve içinde daha fazla hareketlilik olacak. Bu yeni dünyada, mevcut oyuncular sadece herhangi bir büyük şirketin pazarındaki avantajlara sahip olacak.

Bu, ağlar ve programları üreten insanlar arasındaki güç dengesini değiştirecek. Ağlar eskiden kapı bekçisiydi. Onlar işinizi dağıtırdı ve üzerinde reklam satardı. Şimdi programı üreten insanlar bunu kendileri yapabilir. Ağların şimdi sağladıkları ana değer reklam satışıdır. Bu da onları hizmet sağlayıcılar konumuna, yayıncılar değil, yerleştirecektir.

Programlar daha da değişecek. İnternet'te mevcut formatlarını korumaları veya hatta tek bir formata sahip olmaları için bir neden yok. Aslında, gelecek olan daha ilginç türde birleşme, programlar ve oyunlar arasındadır. Ancak, İnternet'te 20 yıl sonra hangi tür eğlence yayınlanacağına dair bir soru üzerine, hiçbir tahminde bulunmam, sadece şeylerin çok değişeceğini söylerim. En yaratıcı insanların ne pişirebileceklerini alacağız. İşte İnternet'in kazanma sebebi bu.

#### Notlar

[1] Bu nokta için Trevor Blackwell'a teşekkürler. Ekler: """"Telefon şirketlerinin gözlerinin 90'ların başında parladığını hatırlıyorum. Çoğu programın talep üzerine olacağını ve bunu uygulayıp çok para kazanacaklarını düşündüler. Ancak işler istedikleri gibi gitmedi. Videoyu talep üzerine sunmak için yerel ağ altyapılarının kritik olacağını varsaydılar, çünkü İnternet üzerinden birkaç veri merkezinden akışını sağlamak mümkün olamazdı. O zaman (1992'de) tüm ülke genelindeki İnternet bant genişliği tek bir video akışı için bile yeterli değildi. Ancak geniş alan bant genişliği onların beklediğinden daha fazla arttı ve iTunes ve Hulu tarafından yenildiler.""""

[2] Telif hakkı sahipleri genellikle korsanlığın kendilerine gösterdiği yönüne odaklanır, yani kayıp gelir. Dolayısıyla, kullanıcıların bunu yapma isteğinin ücretsiz bir şey elde etmekten kaynaklandığını düşünürler. Ancak iTunes, insanların çevrimiçi şeyler için para ödeyeceğini gösteriyor, eğer onu kolaylaştırırsanız. Korsanlığın önemli bir bileşeni basitçe daha iyi bir kullanıcı deneyimi sunmasıdır.

[3] Ya da aslında bir bilgisayar olan bir telefon. TV'yi yerine getirecek cihazın boyutu hakkında herhangi bir tahminde bulunmuyorum, sadece bir tarayıcıya sahip olacağını ve verileri İnternet üzerinden alacağını söylüyorum.

[4] Emmett Shear şunları yazıyor: """"Spora ait uzun kuyruğun, diğer türlerden daha büyük olabileceğini iddia ederim. Herhangi biri, üretim kalitesi çok iyi olmasa bile, yaklaşık 10.000 kişinin ilgisini çekebilecek bir lise futbol maçını yayınlayabilir.""""

Bu yazının taslaklarını okuyan Sam Altman, Trevor Blackwell, Nancy Cook, Michael Seibel, Emmett Shear ve Fred Wilson'a teşekkürler.""

---

İlişkili Konseptler: TV ve bilgisayar entegrasyonu, internetin TV üzerindeki etkisi, sosyal uygulamaların TV'yi öldürmesi, TV ağlarının geleceği, bilgisayarlarda TV programları, internetin TV'yi yerine geçmesi, TV endüstrisinde yenilik, Facebook'un TV üzerindeki etkisi, TV ağlarının iş modeli, internet girişimleri ve TV ağları arasındaki rekabet, TV program formatlarındaki değişiklikler, TV ve oyun entegrasyonu."