"Paul Graham'ın 2009’da yazdığı bu makale, başarılı girişimlerin arkasındaki en önemli faktörün kararlılık olduğunu vurguluyor. Zekanın da önemli olduğunu kabul eden Graham, ancak kararlılık olmadan zekanın yetersiz kaldığını belirtiyor. Willful (inatçı) olmanın ve disiplinli olmanın da kararlılığın önemli bileşenleri olduğunu ifade ediyor ve bu iki özelliğin birbirleriyle dengeli olması gerektiğini savunuyor. Ayrıca, hedef belirlemede önemli bir rol oynayan hırsın da kararlılıkla ilişkili olduğunu belirtiyor. Makale, başarılı olmak için kararlılık, hırs ve disiplin arasındaki dengeyi anlamak isteyen herkes için bir rehber niteliğinde.

---

# Azmin Yapısı: İrade, Disiplin ve Hırs Üzerine Bir İnceleme (The Anatomy of Determination)

Eylül 2009

Tüm yatırımcılar gibi biz de hangi startup'ların başarılı olacağını tahmin etmek için çok zaman harcıyoruz. Belki de çoğu kişiden daha fazla zaman harcıyoruz çünkü biz en erken yatırım yapanlarız. Genellikle tahminlere dayanmak zorunda kalıyoruz.

Çok çabuk öğrendik ki başarıyı belirleyen en önemli şey kararlılık. Başta, belki de zekanın belirleyici olabileceğini düşündük. Herkesin startup'ların başarılı olmasının sebebinin ne kadar zeki olduklarına inanmak istemesi normal. Bir şirketin kurucularının ne kadar zeki olduğu hikayesi daha çok ilgi çeker. Halkla ilişkiler çalışanları ve bu tür hikayeleri yayınlayan gazeteciler muhtemelen bu hikayelere kendileri de inanıyorlar. Ancak zeki olmanın kesinlikle yardımcı olduğu doğru olsa da, belirleyici faktör bu değil. Bill Gates kadar zeki olan birçok kişi hiçbir şey başaramaz.

Çoğu alanda, yetenek kararlılıkla karşılaştırıldığında fazla abartılıyor — kısmen çünkü daha iyi bir hikaye oluşturuyor, kısmen çünkü tembel olmak için izleyicilere bir bahane veriyor ve kısmen çünkü bir süre sonra kararlılık yetenek gibi görünmeye başlıyor.

Kararlılığın abartıldığı herhangi bir alanı düşünemiyorum, ancak kararlılık ve yetenek arasındaki göreceli önem biraz değişkenlik gösterebilir. Daha saf türdeki işlerde, yani çoğunlukla tek bir tür problem yerine birçok farklı türdeki problemi çözme durumunda, yetenek muhtemelen daha önemli olacaktır. Kararlılığın matematikte organize suç kadar ileri götürmeyeceğini düşünüyorum.

Türlerine daha bağımlı olan işlerin her zaman daha takdir edilebilir olduğunu söylemek istemem. Çoğu insan, uzun haneli sayıları ezberlemekten daha çok matematikte iyi olmanın daha takdir edilebilir olduğunu kabul eder, ancak ikincisi daha çok doğal yetenek gerektirir.

Belki de insanların startup kurucularının daha zeki oldukları için kazandığına inanmalarının bir sebebi, teknoloji startup'larında zekanın eskiye göre daha önemli olmasıdır. İnternet aramasını domine etmek için muhtemelen demiryollarını veya otelleri veya gazeteleri domine etmek için gereken zekadan biraz daha zeki olmanız gerekiyor. Ve bu muhtemelen devam eden bir trend. Ancak en yüksek teknoloji endüstrilerinde bile, başarı hala zekadan çok kararlılıkla daha çok ilgili.

Eğer kararlılık bu kadar önemliyse, bileşenlerini ayırabilir miyiz? Bazıları diğerlerinden daha mı önemli? Bazıları yetiştirilebilir mi?

Kararlılığın en basit formu saf inatçılıktır. Bir şeyi istediğinizde, ne olursa olsun ona sahip olmalısınız.

Biraz inatçılık muhtemelen doğuştan gelir, çünkü bir kardeşin diğerinden daha fazla sahip olduğunu görmek yaygındır. Durumlar onu değiştirebilir, ancak ölçeğin yüksek ucunda, doğa, yetiştirme biçiminden daha önemli gibi görünüyor. Kötü durumlar güçlü iradeli bir kişinin ruhunu kırabilir, ancak zayıf iradeli bir kişiyi daha güçlü iradeli yapabilecek pek bir şey olmadığını düşünüyorum.

Ancak güçlü iradeli olmak yeterli değil. Kendinize de sert olmanız gerekiyor. İnatçı ama kendini şımartan biri kararlı olarak adlandırılmaz. Kararlılık, inatçılığınızın disiplinle dengelendiğini ima eder.

Bu dengeli kelimesi önemlidir. Ne kadar inatçı olursanız, o kadar disiplinli olmanız gerekir. İradeniz ne kadar güçlü olursa, sizinle tartışabilecek tek kişi siz olursunuz. Ve birinin sizinle tartışması gerekiyor, çünkü herkesin temel dürtüleri var ve eğer disiplinden daha fazla iradeniz varsa, sadece onlara teslim olur ve uyuşturucu bağımlılığı gibi yerel bir maksimuma çıkar.

İrade ve disiplini, kaygan kavun çekirdeğini sıkıştıran iki parmak olarak düşünebiliriz. Ne kadar sıkışırlarsa, çekirdek o kadar uzağa uçar, ancak eşit olarak sıkıştırmalılar veya çekirdek yanlara döner.

Eğer bu doğruysa, ilginç sonuçları olur, çünkü disiplin yetiştirilebilir ve aslında bir bireyin hayatı boyunca oldukça değişir. Eğer kararlılık etkili bir şekilde irade ve disiplinin çarpımıysa, daha disiplinli olmak suretiyle daha kararlı hale gelebilirsiniz. [1]

Kavun çekirdeği modelinin bir başka sonucu da, ne kadar iradeli olursanız, disiplinsiz olmanın o kadar tehlikeli olmasıdır. Bunu onaylayacak birçok örnek olduğunu düşünüyorum. Çok enerjik bazı insanların hayatlarına bakarsanız, büyük bir iş yapma ve hiçbir şey yapmama arasında dalgalanma göreceksiniz. Dışarıdan bakıldığında bu durum bipolar bozukluğa çok benzer.

Ancak kavun çekirdeği modeli en az bir yönden yanıltıcı: statiktir. Gerçekte, disiplinsizliğin tehlikeleri cazibenin artmasıyla artar. Bu, ilginç bir şekilde, kararlılığın kendini aşındırmaya eğilimli olmasına yol açar. Eğer büyük şeyler başarmak için yeterince kararlıysanız, bu muhtemelen etrafınızdaki cazibelerin sayısını artırır. Eğer orantılı olarak daha disipline olmazsanız, irade üstün gelir ve başarınız ortalama bir seviyeye döner.

İşte bu yüzden Shakespeare'in Caesar'ı zayıf adamları bu kadar tehlikeli buluyordu. Onlar iktidarın küçük ayrıcalıklarına karşı direniyorlardı.

Kavun çekirdeği modeli, çok disiplinli olmanın mümkün olduğunu ima eder. Gerçekten de öyle mi? Sanırım aşırı disiplin tarafından iradesi ezilen ve kendilerine bu kadar sert davranmasalardı daha çok başarı elde edecek insanlar var. Gençlerin bazen yaşlıların başarısız olduğu yerlerde başarılı olmasının bir nedeni, ne kadar beceriksiz olduklarını fark etmemeleridir. Bu, onlara bir tür bütçe açığı oluşturma izni verir. Bir şey üzerinde çalışmaya ilk başladıklarında, başarılarını çok yüksek değerlendirirler. Ancak bu, çalışmaya devam etmeleri için onlara güven verir ve performansları artar. Daha net gören bir kişi, başlangıçtaki yetersizliğini olduğu gibi görür ve belki de devam etmekten vazgeçer.

Kararlılığın bir başka önemli bileşeni daha var: hırs. Eğer inatçılık ve disiplin hedefinize ulaşmanızı sağlıyorsa, hırs hedefinizi nasıl seçeceğinizi belirler.

Hırsın kararlılığın bir bileşeni olduğunu söylemek tam olarak doğru olmayabilir, ancak bunlar tamamen dik açıda değiller. Eğer biri basit bir şeyi yapmaya kararlı olduğunu söylerse, bu garip görünür.

Ve neyse ki hırs oldukça şekillendirilebilir; hırsınızı artırmak için çok şey yapabilirsiniz. Çoğu insan, özellikle gençken, ne kadar hırslı olması gerektiğini bilmez. Ne kadar zor olduğunu, ne yapabileceklerini bilmezler. Ve bu problem, az sayıda akranın olması durumunda daha da kötüleşir. Hırslı insanlar nadirdir, bu yüzden herkes rastgele karıştırıldığında, genellikle genç insanların hayatının erken dönemlerinde olduğu gibi, hırslı olanlar hırslı olmayan akranları olmayacaktır. Hırslı insanları bir araya getirdiğinizde, su verilmiş ölmekte olan bitkiler gibi açarlar. Muhtemelen çoğu hırslı insan, ne yaşları olursa olsun, hırslı akranlarından alacakları teşvik konusunda kıtlık çekiyor. [2]

Başarılarınız da genellikle hırsınızı artırır. Her adımda daha fazla uzanmak için güven kazanırsınız.

Bu yüzden kararlılık nasıl görünüyor: hırs tarafından yönlendirilen, disiplinle dengelenmiş inatçılıktan oluşuyor. Ve neyse ki bu üç niteliğin en az ikisi yetiştirilebilir. İradenizin gücünü biraz artırabilirsiniz; kesinlikle disiplin öğrenebilirsiniz; ve hemen herkes hırs konusunda neredeyse aç kalır.

Şimdi kararlılığı biraz daha iyi anladığımı hissediyorum. Ama sadece biraz: inatçılık, disiplin ve hırs, kararlılık kadar karmaşık kavramlar. [3]

Başarının tamamının kararlılık ve yetenek olduğunu da belirtmek gerekiyor. Başarıda bir üçüncü faktör daha var: işi ne kadar sevdiğiniz. Eğer gerçekten bir şey üzerinde çalışmayı seviyorsanız, sizi sürüklemek için kararlılığa ihtiyacınız yoktur; zaten yapmak isteyeceğiniz şey budur. Ancak çoğu iş türünün sevmediğiniz yönleri vardır, çünkü çoğu iş türü diğer insanlar için şeyler yapmayı içerir ve onların ihtiyaçları tarafından belirlenen görevlerin tam olarak ne yapmak istediğinizle uyuşması çok düşük bir ihtimaldir.

Aslında, en fazla zenginliği yaratmak istiyorsanız, bunu yapmanın yolu ilgilerinizden daha fazla onların ihtiyaçlarına odaklanmak ve farkı kararlılıkla kapatmaktır.

#### Notlar

[1] Geniş anlamıyla konuşmak gerekirse. Kavun çekirdeği modeliyle daha çok iddia ettiğim şey kararlılığın wd^m - k|w - d|^n'ye orantılı olduğu, burada w iradeyi ve d disiplini temsil eder.

2] Bu da demektir ki, toplum genelinde en iyi yardımcı olma yollarından biri, hırslı insanları bir araya getiren [etkinlikler ve kurumlar oluşturmaktır. Bu, bir reaktördeki kontrol çubuklarını çekmeye benzer: yaydıkları enerji, diğer hırslı insanları teşvik eder, genellikle çevrelerindeki normal insanlar tarafından emilmez.

Aksine, bazı Avrupa ülkelerinin yaptığı gibi üniversitelerinizin hiçbirinin diğerlerinden önemli ölçüde daha iyi olmamasını sağlamak muhtemelen bir hatadır.

[3] Örneğin, inatçılığın kesinlikle iki alt bileşeni vardır, inatçılık ve enerji. İlki tek başına, inatla hareketsiz bir kişi verir. İkincisi tek başına, uçucu bir kişi verir. İratlı insanlar yaşlandıkça veya başka şekillerde enerjilerini kaybettikçe, genellikle sadece inatçı olurlar.

Bu taslağı okuyup değerlendirme yapan Sam Altman, Jessica Livingston ve Robert Morris'a teşekkürler.""

---

İlişkili Konseptler: Girişimlerde kararlılık, kararlılığın bileşenleri, irade ve disiplin, hırs ve başarı, hırsı besleme, iş hayatında kararlılığın önemi, başarıda disiplinin rolü, kararlılığı anlama, irade ve disiplini dengeleme, girişim başarısında hırs, öz disiplini geliştirme, hırs ve kararlılık."