"Paul Graham'ın 2012’de yazdığı bu makale, başarılı ve başarısız girişimler arasındaki belirgin farkları tartışıyor. Graham, en başarısız girişimlerin genellikle iletişimde zorluk çekenler olduğunu belirtiyor. Öte yandan, en başarılıların ise 'kendi başının çaresine bakabilen' girişimciler olduğunu ifade ediyor. Bu girişimcilerin, fırsatları değerlendirme ve sonuçları elde etme konusunda etkin olduklarını belirtiyor. Graham, başarısız girişimlerin genellikle zayıf bir muhafazakar yaklaşıma sahip olduğunu ve yeni fikirlere, finansmana ve kullanıcılara ulaşma konusunda isteksiz olduklarını vurguluyor. Makale, girişimcilerin kaynakları etkin kullanabilme yeteneğinin başarı için kritik olduğunu vurguluyor.

---

# Başarının Anahtarı: Kaynakça ve İletişim Yetenekleri Üzerine (A Word to the Resourceful)

Ocak 2012

Bir yıl önce, desteklediğimiz en başarısız startup'lar arasında belirgin bir örüntü fark ettim: onlarla konuşmak oldukça zorlu oluyordu. Sanki aramızda bir tür duvar varmış gibi hissediyordum. Ne söylediğimi tam olarak anladıklarını hiçbir zaman kesin olarak bilemiyordum.

Bu durum dikkatimi çekti çünkü daha önce en başarılı startup'lar arasında belirgin bir desen fark etmiştik ve bu desen, başka bir özellik üzerinde yoğunlaşıyordu. En başarılı olan startup'ların, 'kendi ayakları üzerinde durabilen' kuruculara sahip olanlar olduğunu gördük. 

En iyi performans gösteren startup'lar, ne tür bir fırsat olursa olsun onun peşinden gidecekler anlamında 'kendi kendine işleyen' işlerdir. Mesela, para toplarken, onları potansiyel yatırımcılara tanıtabilir ve eğer isterseniz, o noktada tüm düşünme sürecini bırakabilirsiniz. Parayı toplama sürecini sürekli kontrol etmeniz ve sürecin doğru şekilde işlediğinden emin olmanıza gerek yok. Bu tür girişimciler, parayı bulup getireceklerdir; tek merak edilen konu, ne kadar para getirecekleri ve hangi koşullarda olacağıdır.

Spektrumun iki ucundaki ayrık değerlerin, birbiriyle bağlantısız gibi görünen testlerle belirlenebilmesi garip görünüyordu. Eğer bir ucundaki kurucular X özelliği ile ayırt ediliyorsa, diğer uçtakilerin X özelliğinin eksikliği ile ayırt edileceğini tahmin edersiniz. Acaba beceriklik ile konuşmayı zorlaştıran bir durum arasında ters orantılı bir ilişki mi vardı?

Sonuçta, """"akıllıya bir söz yeter"""" deyiminin aslında bir anlamı var. Bu deyim sadece fazlasıyla kullanılmıyor, genellikle de konuya bir tavsiye ekleyerek dolaylı bir şekilde kullanılıyor. Bu yüzden, birçok kişi gerçek anlamını bilmiyor. Aslında ne demek istiyor? Eğer biri akıllıysa, ona sadece bir kelime söylemeniz yeterli, o anında anlar. Detayları açıklamanıza gerek yok; onlar tüm sonuçları kendi başlarına çözerler.

Doğru tip bir girişimciye bir yatırım şirketi ile ilgili tek satırlık bir giriş yapmanız yeterli olur, gerisi girişimcinin peşinden para koşmasında. İşte bu, beceriklilikle olan bağlantısı. Birinin size söylediklerinin tüm çıkarımlarını anlama - hatta rahatsız edici sonuçları bile - becerikliliğin bir alt kümesidir. Bu, sohbet sırasındaki beceriklilikten başka bir şey değil.

Gerçek dünyadaki beceriklilik gibi, konuşma becerikliliği de genellikle istemediğiniz şeyleri yapmanızı gerektirir. Size söylenenlerin tüm çıkarımlarını takip etmek bazen rahatsız edici sonuçlara yol açabilir. Bunu yapmamayı en iyi """"inkar"""" kelimesi ile tarif edebiliriz, ama bu biraz dar bir tanım gibi durabilir. Durumu daha açık bir şekilde tanımlamamız gerekirse, başarısız olmuş startup kurucularının, zayıflıktan kaynaklanan bir tür temkinliliğe sahip olduğunu söyleyebiliriz. Onlar, fikirler dünyasında, tıpkı yaşlı bir insanın fiziksel dünyayı ne kadar dikkatli bir şekilde geçtiği gibi, oldukça özenli bir şekilde ilerliyorlar.

Başarısız olan girişimciler aptal değildi. Zekâları, başarılı girişimcilere kıyasla onlara söylenen her şeyi takip etmekte ve anlamlandırmakta yeterince iyiydi. Ancak, bunu yapmak için gereken istek ve heves onlarda yoktu.

Dolayısıyla, konuşurken zorlanmak başarısız olan startupları bitiren şey değildi. Aslında, bu durum altta yatan bir beceriksizliğin belirtisiydi. İşte bu beceriksizlik onları başarısızlığa sürüklüyordu. Başarısız olan girişimciler, kendilerine anlatılanların ne ifade ettiğini anlamakta zorlanıyorlardı. Aynı şekilde, finansman, kullanıcılar ve yeni fikir kaynaklarını da takip edemiyorlardı. Ancak, bir şeylerin ters gittiği konusunda en belirgin kanıtım, onlarla doğru düzgün bir sohbet edemememdi.

#### Notlar

[1] YC'den bir ortak şöyle yazmış:

Kötü gruplar hakkındaki hissim, ofis saatlerine geldiklerinde ne yapacaklarına zaten karar vermiş oldukları yönünde. Söylediğim her şey, kafalarında bir süreçten geçiyor. Bu süreç yalnızca ya söylediklerimi kendi kararlarına uydurmayı umutsuzca dener ya da söylediklerimi doğruca reddeder ve bunu yapmak için bir gerekçe uydurur. Belki bu sürecin farkında bile değiller ama kötü gruplara bir şeyler söylediğinizde ve onların gözlerinde o donuk ifadeyi gördüğünüzde, işte tam da bu sürecin iş başında olduğunu düşünüyorum. Kafa karışıklığı ya da anlamama durumu olduğunu sanmıyorum, bu tamamen içsel bir sürecin işleyişi.

İyi ekiplerle çalışırken, her söylediğinizi yepyeni bir bakış açısıyla değerlendirdiklerini görürsünüz. Bir önerinizi reddederlerse bile bunun mantıklı bir sebebi vardır. Mesela """"bunu daha önce denedik"""" ya da """"kullanıcılarımızla konuştuk, onlar bu fikri beğenmedi"""" gibi. İyi ekiplerin gözlerinde hiçbir zaman dikkati dağılmış, donuk bir ifade olmaz.

**Özel Teşekkürler**:Bu yazının taslağını okuyup değerli görüşlerini paylaşan Sam Altman, Patrick Collison, Aaron Iba, Jessica Livingston, Robert Morris, Harj Taggar ve Garry Tan'a çok teşekkür ederim.""

---

İlişkili Konseptler: başarılı girişimler, becerikli kurucular, girişim iletişimi, girişim becerikliliği, girişim başarısızlık nedenleri, iş dünyasında sonuçları anlama, sohbet becerikliliği, girişimlerde inkar, girişim finansmanı, girişim fikri keşfi, girişimlerde becerikliliğin önemi"